பிரேமம் - மலரே

தெளிமனம் மழவில்லின் நிறமணியும் நேரம்,

நிறமர்ன்னாரு கனெவென்னில் தெளியுண்ண போலே!
புழயோரம் தழுக்குன்னீ தனுநீரான் காட்டும்,
புலகங்கள் இழைநெய்தொறு குழலூதிய போலே!

குளிரேகும் கனவில் நீ கதிராடிய காலம்,
மனதாறில் மதுமாசம் தளிராடிய நேரம்,

அகமருகும் மயிலிணைகள் துயிலுணரும் காலம்,
என் அகத்தாறில் அனுராகம் பகருண்ண  யாமம்,

அழகே ... அழகில் தீர்த்தொரு சிலையழகே...
மலரே ... என்னுயிரில் விடரும் பனிமலரே...

மலரே நின்னே காணாதிருண்ணால்,
மிழிவேகிய நிறமெல்லாம் மாயுண்ண போலே,
அழிவோடேன் அரிகாதின்ன அணையாதிருன்னாள்,
அழகேகிய கனவெல்லாம் அகலுண்ண போலே!

ஞான்எண்டே ஆத்மாவின் ஆழத்தினுள்ளில்,
அதிலோலம் ஆறொருமறியாத சூக்ஷிச,
தாளங்கள், ராகங்கள்,  ஈனங்களாய்,
ஒரோரோ வர்ணங்களாய்,

இடறுண்ண எண்டே இட நெஞ்சினுள்ளில்,
ப்ரணயத்தின் மழையாயி நீ பொழியுண்ணீ நாளில்,

தலருன்னோ ரெண்டே தனுதோறும் நிண்டே!
அலதள்ளும் ப்ரணயத் தாளுநரும்,
மலரே!... அழகே!...

குளிரேகும் கனவில் நீ கதிராடிய காலம்,
மனதாறில் மதுமாசம் தளிராடிய நேரம், 

அகமருகும் மயிலிணைகள் துயிலுணரும் காலம்,
என் அகத்தாறில் அநுராகம் பகருண்ண யாமம்,

அழகே ... அழகில் தீர்த்தொரு சிலையழகே...

மலரே ... என்னுயிரில் விடரும் பனிமலரே...